Zaburzenia hormonalne u zwierząt. Przyczyny i sposoby leczenia

Hormony to substancje chemiczne o niebagatelnym znaczeniu dla zdrowia i równowagi całego organizmu. Są wytwarzane w gruczołach wewnątrzwydzielniczych i wydzielane do krwi lub limfy, a ich zadaniem jest regulacja procesów chemicznych zachodzących w komórkach oraz podstawowych funkcji życiowych każdego organizmu. Wydzielanie odpowiednich ilości hormonów powoduje, że poszczególne narządy w organizmie zwalniają albo przyspieszają swoją pracę, dzięki czemu organizm może optymalnie funkcjonować. Nasze domowe zwierzęta często chorują na różne zaburzenia hormonalne, które mają istotny wpływ na pogorszenie jakości ich życia. 

W jaki sposób niedobór lub nadmiar jakiegoś hormonu może wpływać na zdrowie zwierzaka?

Jak już wcześniej wspomnieliśmy, hormony to związki chemiczne, które odpowiadają za prawidłowe funkcjonowanie narządów wewnętrznych, tkanek i komórek. Jeżeli zaczyna brakować jakiegoś hormonu lub występuje jego nadprodukcja, powstaje zaburzenie równowagi, które powoduje rozstrojenie działania całego organizmu. Zaburzenia endokrynologiczne są przyczyną wielu chorób, których człowiek niezajmujący się medycyną może nie powiązać z gospodarką hormonalną. Jeżeli nasz pupil cierpi na jakiekolwiek schorzenia, zawsze powinniśmy to skonsultować z weterynarzem.

Jakie są najczęstsze choroby endokrynologiczne zwierząt i czym się objawiają?

Najczęstszą chorobą endokrynologiczną występującą zarówno u psów, jak i kotów są zaburzenia pracy tarczycy. Najpowszechniejszą chorobą tarczycy jest jej niedoczynność, która bardzo często dotyka psów. Tarczyca chorego zwierzęcia nie wydziela wystarczającej ilości hormonów tarczycowych, przez co jego sierść staje się matowa, zaczyna gubić przesadną jej ilość, może miejscowo łysieć, a jego skóra może się łuszczyć. Poza tymi objawami właściciel obserwuje najczęściej spadek aktywności pupila. Staje się on ociężały, pozbawiony energii, senny i słaby. Wykazuje coraz mniejsze zainteresowanie spacerami i zabawą, zaczyna tyć. Wykrycie niedoczynności tarczycy pozwala włączyć leczenie endokrynologiczne polegające na dożywotniej suplementacji odpowiedniej ilości hormonów podawanych jako doustne tabletki. Koty znacznie częściej zmagają się z nadczynnością tarczycy, która objawia się u nich zazwyczaj zmierzwieniem i zmatowieniem okrywy włosowej, łojotokiem i nawracającymi infekcjami skóry. Właściciele chorych kotów mogą zaobserwować także nieuzasadnione ze względu na wzmożony apetyt chudnięcie, a także ogólne osłabienie i drżenia mięśni. 

Kolejnym często występującym zaburzeniem hormonalnym u zwierząt jest niedoczynność lub nadczynność kory nadnerczy. Jej nadczynność nazywana jest chorobą Cushinga i jest jedną z najczęstszych chorób endokrynologicznych u psów. Podstawowymi objawami, które powinny wzbudzić nasz niepokój, są: nadmierne łaknienie i pragnienie, duża ilość wydalanego moczu, otyłość, matowa sierść, miejscowe łysienie, wzmożone ziajanie, zanik jąder czy brak rui. W przypadku wykrycia tego schorzenia najczęściej stosuje się leczenie farmakologiczne. Niedoczynność kory nadnerczy nazywana też chorobą Addisona jest dużo rzadziej występującym schorzeniem, które nie daje łatwo rozpoznawalnych objawów. Niestety niezdiagnozowana lub niewłaściwie leczona może zakończyć się przedwczesną śmiercią zwierzaka. Jeżeli zostanie rozpoznana, można ją skutecznie leczyć, dzięki czemu nasz czworonożny przyjaciel będzie żył długo. 

Często występującym schorzeniem, którego geneza tkwi w zaburzeniach hormonalnych, jest również wielomocz, czyli hormonalne nietrzymanie moczu. W wyniku tej choroby psy oddają mocz w miejscach, gdzie najczęściej śpią. Problem ten dotyczy zazwyczaj suk po zabiegu usunięcia jajników i macicy. Z reguły pojawia się w pierwszych trzech latach po przeprowadzeniu tej operacji. Weterynarz po dokładnym wywiadzie może postawić trafną diagnozę i przepisać odpowiednie leczenie, dzięki czemu problem ten zostanie wyeliminowany.